Τρίτη 3 Μαρτίου 2009

Όμιλος για τη μελέτη της επαναστατικής θεωρίας

Η δημιουργία ενός ομίλου στην Σουηδία ήρθε ως αποτέλεσμα της εσωτερικής μας ανάγκης να μελετήσουμε και να αναπτύξουμε στο μέτρο του δυνατού την επαναστατική θεωρία. Η ανάγκη αυτή δεν γεννήθηκε τυχαία.

Με την εμπειρία της συμμετοχής ορισμένων απο μας στον όμιλο της Θεσσαλονίκης αλλα και με ερέθισμα τις οξυμένες αντιφάσεις του χρεωκοπημένου καπιταλιστικού συστήματος και βλέποντας διάθεση απο νέους συντρόφους με προβληματισμούς να ασχοληθούν με το επίπονο αλλά δημιουργικό και ευχάριστο εργο της ενασχόλησης με τη θεωρία κρίναμε σκόπιμο να δημιουργήσουμε τον όμιλο της Σουηδίας. Στόχος μας η κάλυψη προσωπικών θεωρητικών αναζητήσεων, η εξήγηση των τεκτενομένων σε διεθνές κοινωνικοοικονομικό επίπεδο, η κατανόηση της ώριμης αταξικής κοινωνίας όπως και της διαδικασίας μετάβασης σε αυτή.

Αυτό οραματιζόμαστε να το πετύχουμε μέσα από την εμβριθή, αλλά πάντα με κριτικό και δημιουργικό πνεύμα, μελέτη έργων των κλασικών του μαρξισμού (Μαρξ, Έγκελς, Λένιν), σημαντικών έργων της σοβιετικής μαρξιστικής διανόησης (Βιγκότσκι, Ιλιένκωφ, Βαζιούλιν), όπως και άλλων διανοητών, μαρξιστών και μη, καθώς και με δημιουργικό διάλογο πάνω στα ζητήματα που μας απασχολούν τόσο μεταξύ μας όσο και με τους συντρόφους των άλλων ομίλων στων οποίων την συνεργασία και συμπαράσταση προσβλέπουμε.

Η Σουηδία, η χώρα στην οποία πλέον ζούμε και δραστηριοποιούμαστε, μία χωρα του ‘’ανεπτυγμένου καπιταλισμού’’ μας παρέχει επιπλέον ερεθίσματα για σκέψη καθώς αποτελεί μια από τις χώρες με πολύ ισχυρή καπιταλιστική οικονομία σε συνδυασμό με έναν άκρως ενδιαφέρων ΄΄σοσιαλιστικό΄΄ μανδύα. Το γεγονός αυτο καθώς και η παρατήρηση του τρόπου αντιμετώπισης του γίγνεσθαι από έναν άλλο λαό, μέλη του οποίου ευελπιστούμε ολόψυχα οτι θα πλαισιώσουν την προσπάθεια μας με την συμμετοχή τους στον όμιλο, μόνο θετική επίδραση μπορεί να έχει στην προσπάθειά μας επιτρέποντας στο νού μας να ακολουθήσει και νέες ενδιαφέρουσες ατραπούς στην μελέτη των προς συζήτηση θεμάτων.

Ελπίζουμε στο μέτρο των δυνατοτήτων μας, να συνεισφέρουμε με τον τρόπο μας στην δημιουργία των επαναστάσεων του μέλλοντος για την οικοδόμηση της ώριμης αταξικής κοινωνίας.

4 σχόλια:

  1. Θα περιμένουμε με ενδιαφέρον τις προσεγγίσεις σας. Προσεγγίσεις νέων και καθαρών μυαλών πάντα έχουν κάτι να πουν. Καλή δουλειά σας εύχομαι
    [όσο για την οικοδόμηση της ώριμης αταξικής κοινωνίας….]

    Νάστε καλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. H ουτοπία είναι και αυτή μέσα στα πλαίσια της ζωής και του ονείρου .Και επειδή χωρίς όνειρο ή μάλλον όνειρα δεν υπάρχουν προτεραιότητες αλλά χωλαίνει και η ίδια η ζωή , είναι μια καλή αρχή-προσπάθεια να ονειρευτούμε όλοι μαζί και που ξέρεις ίσως κάπου μας οδηγήσει! Στην απογοήτευση ? Ίσως. Στους αγώνες ? Μακάρι.
    Πάντως κι αυτός ο Βαζιούλιν που τώρα "θεωρητικολογεί", δεν τον ξέρω ούτε έχω διαβάσει πολλά για τον άνθρωπο,αλλά όταν όλα κατέρρεαν ζούσε τότε στην ΕΣΣΔ ή κάπου αλλού ?Κι αυτοί οι μεγαλοσχημονες της Νομεκλατούρας που βρίσκονται τώρα? Ρωτάω γιατί δεν ξέρω.
    Αναμένω τις σκέψεις σας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πολύ δυσπιστία διακρίνω στο "ΝΙΚΙΤΑΣ".Εν αναμονή του σχολίου επί των προσεγγισεων.
    Αλλά στο "ΑΝΩΝΥΜΟΣ" διακρίνεται ευρεία πικρία ως να ήταν μη αναμενόμενα τα γεγονότα. Ας όψονται ομως κάποιοι .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Το ζήτημα είναι τα όνειρα, ή καλύτερα το ιδανικό να βασίζονται στην μελέτη της πραγματικότητας ούτως ώστε να μην αποτελούν ουτοπία και οδηγήσουν σε νέες απογοητεύσεις. Όπως αναφέρει ο Β. Βαζιούλιν, ο οποίος ζούσε στη Σοβιετική Ένωση(και κάθε άλλο παρά "μεγαλοσχήμονας" και μέρος της νομενκλατούρας μπορεί να χαρακτηριστεί)και συνεχίζει να ζει στη.. Ρωσία πλέον, "Οι αγώνες για την κοινωνία του μέλλοντος είναι απαραίτητο να φωτίζονται από την θεωρητική προτρέχουσα σύλληψή της, ώστε να μην είναι τυφλοί ή κοντόφθαλμοι, αλλά συνειδητοί και εμπνευσμένοι".

    Και στο ΝΙΚΗΤΑ που είναι και ρομαντικός θα αφιερώσουμε ένα ποίημα:

    "Ένα μέρος του παρελθόντος πεθαίνει
    κάθε στιγμή και η θνησιμότητα του
    μας μολύνει αν προσκολληθούμε
    σ'αυτό με υπερβολική αγάπη.

    Ένα μέρος του παρελθόντος μένει
    πάντα ζωντανό και κινδυνεύουμε
    καταφρονώντας τη ζωντάνια του."
    Γ.Σεφέρης

    ΑπάντησηΔιαγραφή